Μ' άρεσε πολύ αυτό που έγραψε ο Πιτσιρίκος. Έβγαλε στον αφρό τις μύχιες σκέψεις μου και απογείωσε την αναβράζουσα οργή μου εναντίον όσων "συναδέλφων" πούλησαν την ψυχή, την πένα, τις Αρχές και το δημοσιογραφικό τους λειτούργημα για το χατήρι μιας θέσης, ενός καλού μισθού, κάποιου υπουργού, κάποιου μεγαλοεκδότη, κάποιου μεγαλοεργολάβου-τσάτσου των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης. http://www.ribandsea.com/waves/936-2013-02-19-15-57-29.html

Δεν συνηθίζω να σχολιάζω τα άρθρα τρίτων στην αρχή. Ο σχολιασμός μου, όταν και εφ' όσον θέλω κάτι να σχολιάσω, μπαίνει στο τέλος. Αυτή τη φορά, όμως, θα κάνω μια εξαίρεση. Ο λόγος; Δεν θέλω να περάσει απαρατήρητο το "εύγε" που θα πω στον Πιτσιρίκο, ούτε και η ερώτησή μου προς αυτόν :

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Διάβαζα αποσπάσματα από μία συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ο Αντώνιος Κάντας, ταξίαρχος ε.α., στον Τέλογλου και σε έναν Γερμανό δημοσιογράφο.

http://www.skai.gr/news/greece/article/359071/apokaluptiki-sunedeuxi-kada-sti-sddeutsche-zeitung-gia-ton-aki-kai-tis-mizes-/

Αξιωματικός τής ΠΑ, απόφοιτος της ΣΜΑ, καθηγητής Οικονομικών στο ΑΠΘ, αναπληρωτής Γεν. Δ/ντής Εξοπλισμών πριν από 20 περίπου χρόνια. Λαδώθηκε με € 11,4 εκ. μόνον. Όσο θα κόστιζαν τα αντιπλημμυρικά έργα στη Μάνδρα ή λαϊκίζω πολύ;

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Περί αλληλεγγύης έχω γράψει. Και εξ αφορμής των πλειστηριασμών που επέκειντο.

http://makpress.blogspot.gr/2015/03/blog-post_51.html

Περί τραπεζικού συστήματος ομοίως.

http://taxalia.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8906.html

Εντελώς απλοϊκά. Με το μάτι του απλού πολίτη που βλέπει να ληστεύουν τον διπλανό του και δεν αντιδρά. Προ πάντων αν είναι αριστερός που προτάσσει το στ-ήθος της Αριστεράς στην προάσπιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η εύρυθμη λειτουργία του οποίου είναι τόσο απαραίτητη για την ανάκαμψη της οικονομίας, όπως μας ενημέρωσαν Ευκλείδης και Ζαχαριάδης.

Ένοιωσα ντροπή χθες, απερίγραπτη ντροπή και αποτροπιασμό, φτάνοντας στο γερμανικό αεροδρόμιο – όχι τόσο για την απαράδεκτη συμπεριφορά των Γερμανών, αφού αυτή η χώρα δεν έχει ουσιαστικά ιστορία αλλά ποινικό μητρώο, αλλά για την ανυπαρξία αντίδρασης εκ μέρους της ελληνικής πλευράς.

Αρκετοί νομίζουν πως η Ελλάδα είναι ακόμη μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ, επειδή έχει ως νόμισμα το ευρώ – το οποίο είναι φυσικά δυσεύρετο για την πλειοψηφία των Ελλήνων, σε μία χώρα που η μεσαία τάξη, βασικό στήριγμα της Δημοκρατίας, καταρρέει υπό το βάρος των γερμανικών μνημονίων.

Στα πλαίσια αυτά, για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις, παραθέτουμε τη χθεσινή εμπειρία ενός Έλληνα που ταξίδεψε στη Γερμανία – σε ένα δήθεν πολιτισμένο κράτος, το οποίο λέγεται πως δεν έχει καμία σχέση με το ναζιστικό παρελθόν του και που τοποθετείται αλληλέγγυα υπέρ της πατρίδας μας, βοηθώντας την με τα δάνεια που της παρέχει!

Ο Γιώργος Κοντογιώργης για το Βυζάντιο, τη θέση του στην κοσμοϊστορία, τη σχέση του με την «αρχαιότητα», τη Δύση, την Ανατολή και το νέο ελληνισμό. Σε μια εκ βάθρων αναπροσέγγιση του Βυζαντίου υπό το πρίσμα της μακραίωνης εποποιίας του ελληνισμού.

Στο αμφιθέατρο του ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη (Βασιλίσσης Σοφίας και Μέρλιν) ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης θα παρουσιάσει κατά την φετινή περίοδο σε έξι διαλέξεις τα συμπεράσματα της έρευνάς του για το Βυζάντιο. Ο ομιλητής επικαλούμενος τις πηγές θα αναδείξει την απολύτως παραμορφωτική και καταφανώς ιδεολογική ανάγνωση του Βυζαντίου, που διαμόρφωσε η νεότερη ιστοριογραφία, προκειμένου να νομιμοποιήσει την ηγεμονία της Δύσης και μια αντίληψη της κοσμοϊστορίας που να την δικαιώνει. Το εγχείρημα αυτό επέβαλε την ταξινόμηση του Βυζαντίου ως ξένου προς την Ευρώπη πολιτισμού, την  τοποθέτηση του Μεσαίωνα ως μέτρου της ιστορικής εξέλιξης και ως γέφυρας που συνδέει την «αρχαιότητα» με τη νεότερη εποχή. Το εγχείρημα αυτό θέτει προφανώς ως προαπαιτούμενο την παραδοχή ότι ο ελληνικός κόσμος δεν νομιμοποιείται να επικαλείται την ιστορική του συνέχεια, και μάλιστα ότι η ανασύνδεσή του με την αρχαιότητα έγινε μέσω της Δύσης και συγκεκριμένα με τη μετακένωση του ευρωπαϊκού διαφωτισμού σ’αυτήν.