Λοιπόν, διαφημίσεις δεν υπάρχουν (άρα και χρήματα), σκάφη να τα παρουσιάσουμε στο περιοδικό δεν μας δίνουν, σκάφος να ταξιδεύσουμε δεν έχουμε, το κράτος πτωχεύει κι' εμείς περί άλλων τυρβάζουμε, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι αποβλακώνονται, αποθρασύνονται και θησαυρίζουν, οι ξένοι δανειστές μας ζητάνε πίσω τα χρήματα που μας έδωσαν για να μας τα ξαναπάρουν διπλά πουλώντας μας τα άχρηστα όπλα τους, και τώρα τι; Σε πείσμα αυτών που επιμένουν ότι πρέπει να παραμένουμε απαθείς θεατές σε όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν καθημερινώς στη θεότρελλη αυτή γωνιά του πλανήτη και να μην "χαλάμε" την εικόνα ενός περιοδικού της θάλασσας με "'άσχετα" θέματα, εγώ επέλεξα, όταν όλα γύρω μας κοιμούνται κι' η Φύση ησυχάζει, να αντιδρώ, να εκφράζομαι και να δημοσιεύω "άσχετα" άρθρα και κείμενα, ελπίζοντας ότι αυτό, εκτός από την διατήρηση της δικής μου εγρήγορσης και ευεξίας, θα κάνει καλό και σε σας, τους αναγνώστες αυτού του ασήμαντου διαδικτυακού περιοδικού.