Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν έγινε μόνο στους χιλιάδες Έλληνες πολίτες αισθητή η απουσία του Μιχάλη Καλογεράκη, αλλά και σε μένα! Ήμουν βεβαίως σε συνεχή επαφή μαζί του, όλους αυτούς τους μήνες, και μάθαινα από πρώτο χέρι με τι ασχολείται και σε ποιο στάδιο βρίσκεται το project της χρήσης του καθαρού και δωρεάν υδρογόνου προκειμένου να θερμάνει σπίτια και να κινήσει οχήματα. Ο μοναχικός αγώνας του, όμως, και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και της δικής του υποαπασχόλησης, δεν του επέτρεψαν να εστιάσει τις προσπάθειές του στην ολοκλήρωση της μετατροπής ενός καυστήρα αερίου που διαθέτει ώστε να μπορεί να καύσει το υδρογόνο και να ζεστάνει το σπίτι του. Όνειρό του, όπως λέει, να χρησιμοποιηθεί το υδρογόνο, που απεδείχθη πλέον ότι μπορεί να παραχθεί με δωρεάν ενέργεια από τον ήλιο, για την θέρμανση όλων των θερμοκηπίων της χώρας ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και να γίνουν αυτά ανταγωνιστικά. Στη συνέχεια η χρήση του υδρογόνου μπορεί να επεκταθεί για να ζεστάνει τα σπίτια και να κινήσει τα οχήματα και τα πάσης φύσεως μηχανήματα. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, προϋποθέτει πολιτική βούληση η οποία, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, δεν υπάρχει καθώς τα οικονομικά συμφέροντα που θα θιγούν είναι τεράστια και ουδείς από τους εν ενεργεία βολευτές ή εν δυνάμει πρωθυπουργούς έχει τα κότσια να βάλει πάνω απ' όλα το συμφέρον της χώρας και του λαού και να αναλάβει το πολιτικό κόστος αδιαφορώντας αν θα κινδυνεύσει και ο ίδιος να εμπλακεί σε κάποιο τροχαίο και να βρεθεί "εντελώς τυχαία" σε κάποιο χαντάκι...