Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σε κάθε γωνιά αυτής της πατρίδας υπάρχουν θέματα. Θέματα με ενδιαφέρον ανθρώπινο, οικολογικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό. Όρεξη να έχεις να τα προσεγγίσεις, να τα αφουγκραστείς και να τα δημοσιοποιήσεις. Για του λόγου το αληθές : Ποιος θα περίμενε ότι στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, τέλη Νοεμβρίου, θα έβρισκε άνθρωπο να συζητήσει και, πολύ περισσότερο, να ακούσει το παράπονό του, την αγανάκτησή του για όσα μας ετοίμασαν και προγραμματίζουν για μας χωρίς εμάς; Ε λοιπόν, εγώ είχα την τύχη να βρω έναν τέτοιο άνθρωπο στην ερημιά ενός ερημικού τόπου.
Συνάντησα τον Λευτέρη Ναρλή, ένα Καλύμνιο ψαρά που αγκυροβολεί το καίκι του εδώ και πολλά χρόνια στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένα ασφαλές αλιευτικό καταφύγιο όπου ο καπετάν Λευτέρης βρίσκει την ησυχία που τόσο έχει ανάγκη. Με συντροφιά το ραδιοφωνάκι του και την κυρία Σταυρούλα που κρατάει το μοναδικό εστιατόριο στο Βαθύ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι δεν είχα ειδοποιήσει τους υπευθύνους του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Αστυπάλαιας για την άφιξή μου στο νησί. Έτσι, όταν ζήτησα από την Πρόεδρo του Συλλόγου Ιωάννα Μαριάκη να επιστρατεύσει όσα από τα παιδιά του χορευτικού μπορούσαν να χορέψουν στο Κάστρο, φορώντας τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους συνοδεία τοπικών παραδοσιακών μουσικών οργάνων, πήρα την απάντηση ότι τα παιδιά διαβάζουν και ο μοναδικός βιολιστής της Αστυπάλαιας βρίσκεται εκτός νησιού.
Παρ' όλα αυτά η Ιωάννα Μαριάκη, που δεν ήθελε να με αφήσει παραπονούμενο αλλά ήθελε συγχρόνως να προβάλει το νησί και τις παραδόσεις του, έκανε ό,τι μπορούσε για να καλύψει το κενό. Φόρεσε λοιπόν η ίδια την παραδοσιακή Αστυπαλίτικη ενδυμασία και χόρεψε σούστα συνοδεία μουσικής από cd player!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον γνώρισα στην πρώτη εκείνη Αποστολή Αγάπης που διοργάνωσε ο Ο.Φ.Σ.Ε. το 1999. Ήταν η πρώτη χρονιά στη θητεία του σαν Δήμαρχος Αστυπάλαιας. Από τότε εκλέγεται συνεχώς σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Σήμερα λέει πως αυτή η πενταετία θα είναι και η τελευταία γι'αυτόν στο τιμόνι του όμορφου νησιού.
Πρόκειται για τον Πανορμίτη Κονταράτο που συνέδεσε τα τελευταία 16 χρόνια την Αστυπάλαια με το όνομά του. Συζήτησα μαζί του επάνω στα θέματα της Υγείας, της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, της Παιδείας, της ύδρευσης, της αποχέτευσης, της διαχείρισης των απορριμμάτων. Ακούστε τι μου είπε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
"Προσφέραμε τα παξιμάδια και τα κουλούρια που φτιάχναμε με τα χέρια μας στους πελάτες του ξενοδοχείου μας", λέει ο Δημήτρης Πετρίδενας, "μέχρι που αυτά άρχισαν να έχουν ζήτηση. Ξεκινήσαμε πριν από εννέα χρόνια λοιπόν, ανοίξαμε αυτό το εργαστήριο, στο οποίο δώσαμε το όνομα της κόρης μας Ηλιάνας, και μπήκαμε στη μαζική παραγωγή. Γρήγορα η ζήτηση μεγάλωσε, καθώς αρχίσαμε να τροφοδοτούμε μεγάλα super markets σε όλη την Ελλάδα. Όταν μάλιστα η χάρη μας έφτασε στο εξωτερικό, εκμεταλλευτήκαμε κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα και αγοράσαμε τα αυτόματα μηχανήματα που βλέπεις μπροστά σου. Έχουμε τώρα τη δυνατότητα να καλύπτουμε όλη τη ζήτηση χωρίς να αγχωνόμαστε και να χρησιμοποιούμε το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης σε άλλες δραστηριότητες και στην αναζήτηση νέων προϊόντων".
Πρωτότυπα τα παξιμάδια και τα κουλούρια που περιλαμβάνει το μενού παραγωγής του Δημήτρη Πετρίδενα. Τα συστατικά; Ρίγανη, ζαφορά, θυμάρι, αμύγδαλα, κανέλλα, τοπικό ανθότυρο (χλωρή), μελάσσα! Προσφάτως έβαλε στην παραγωγή ένα νέο παξιμάδι για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιεί θαλασσινό νερό αντί του νερού της βρύσης!
Ζωντανό παράδειγμα ανθρώπου, ο Δημήτρης Πετρίδενας, που θέλει να μείνει στο νησί του και να επιτύχει επαγγελματικά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Επέλεξε την Αστυπάλαια για τις διακοπές της, πριν από επτά χρόνια, και δύο χρόνια αργότερα, επηρεασμένη από το φως και την θετική ενέργεια του όμορφου νησιού, αποφάσισε να εγκατασταθεί μονίμως σ' αυτό. Εδώ και πέντε χρόνια φτιάχνει διάφορα καλούδια, χρησιμοποιώντας προϊόντα της Αστυπαλίτικης γης γεμίζοντας συγχρόνως τις ώρες της με δημιουργική και αποδοτική εργασία.
Τα βότανα, το θυμαρίσιο μέλι, η άγρια ζαφορά, που ευδοκιμεί στις βουνοπλαγιές της Αστυπάλαιας, και οι καρποί του Λιβαδιού δίνουν απλόχερα στην Έλλη Σαμπατακάκη τις πρώτες ύλες για να φτιάξει μ' αυτά λικέρ, φυσικά καλλυντικά, ζυμαρικά, σάλτσες, γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες και χίλια δυο άλλα καλούδια που γεμίζουν τα ράφια του μαγαζιού που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Δημαρχείο του νησιού και το οποίο μοιράζεται μαζί με τον σύντροφό της, τον μελισσολάτρη Μιχάλη Γιάνναρο, που είναι και ο Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού της Αστυπάλαιας.